انگور قدیمی ترین گیاه کشت شده در کنار غلات است.
در مصر، در اوایل 6000 قبل از میلاد شناخته شده بود، و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کشت آن حتی زودتر – 9000 قبل از میلاد آغاز شده است.
دو نوع انگور وجود دارد – انگور دسر و انگور شرابی؛ ما همچنین انگورهای روشن و تیره را تشخیص می دهیم و رنگ این میوه ها به رنگ شیره یا شراب به دست آمده از آنها تبدیل می شود.
انگورهای تیره دقیقاً به دلیل رنگشان از شهرت بسیار بهتری برخوردار هستندو برای تولید شیره انگور قوچان مناسب هستند.
آنتوسیانین ها مسئول آن هستند – رنگ های طبیعی و در عین حال آنتی اکسیدان های قوی. همچنین به نظر می رسد انگور قرمز دارای میزان رزوراترول بالاتری نسبت به انگور سفید است.
آنتوسیانین ها و رسوراترول تأثیر مفیدی بر سیستم گردش خون دارند.
آنها با گشاد کردن عروق خونی و کاهش لخته شدن خون در برابر پیشرفت آترواسکلروز محافظت می کنند.
سبزیجات و میوه های تیره نیز دارای خواص ضد سرطانی هستند. انگور همچنین حاوی ویتامین های C، B1، B2، تانن و پکتین است.
میوه‌های انگور حاوی مقدار زیادی آب هستند و دانه‌های آنها سرشار از مواد فعال زیستی هستند.
آنها حاوی اسیدهای چرب غیراشباع امگا 6 و ویتامین E هستند.
علاوه بر این، کاتچین ها و اسیدهای فنولیک، یعنی سایر آنتی اکسیدان های قوی. این مواد همچنین دارای خواص ضد سرطانی و ضد تصلب شرایین هستند، بنابراین خوردن انگور با هسته ارزش دارد.
ارزش غذایی و خواص شیره انگور شیره انگور بسته به اینکه از چه میوه ای درست شده باشد می تواند رنگ روشن یا تیره داشته باشد.
یک لیوان شیره انگور حدود 160 کیلوکالری دارد که به طور کامل از حدود 40 گرم شکر موجود در آن به دست می آید.
برای مقایسه، یک لیوان کوکاکولا حدود 100 کیلو کالری و حدود 15 گرم شکر کمتری را فراهم می کند.
البته کولا همچنین فاقد آنتوسیانین و سایر آنتی اکسیدان های موجود در انگور است.
خواص درمانی شیره انگور شیره انگور به سادگی یک نوشیدنی خوش طعم است.
خاصیت درمانی ندارد، بلکه پیشگیرانه است. نوشیدن منظم شیره انگور می تواند از استرس اکسیداتیو محافظت کند و در نتیجه از ابتلا به سرطان محافظت کند.
مبارزه با رادیکال های آزاد در بدن نیز با کاهش فرآیندهای التهابی و همچنین بهبود وضعیت پوست همراه است.
رسوراترول موجود در انگور، به ویژه انگور تیره، از بیماری های قلبی و عروقی محافظت می کند.
